Yan Yana
Değil ki yan yana yürümek , gölgesinden dahi artık haz etmiyorum onların. Aynı güneşin altında ayrı mehtabın havasını teneffüs ediyorum. Nedendir bilinmez yıllarca esir tuttum . Neyi mi ? Nedenle ve niçinleri. Bu yaşta bu olgunluk ,yoksa yaşanmışlık mı desek! Hadi uyu kuzum, geceler bana mürekkep ,ay ışığı kağıt , kelimeler ipe dizilemeyi bekleyen boncuk! Bir roman ” dudaktan kalbe ” benimki ise “kulaktan kalbe” … Yazmayacaksak ne önemi var yaşamanın! Beni korkutan gölgeler, çekilin yolumdan . Emaneti sahibine vaktinde ulaştırmak gerek!… ❤
Bir yanıt yazın