Pınar

Koy valize üç beş anı
Dillerde dolanır gurbet şanı
Yeşil vadi, kızılırmak
Hani nerede bizim, eski toprak

Ne soğuk suyu akan pınar kaldı
Ne sevdalıların buluştuğu çeşme
Gurbete yolum düştü
El vurupta yaralarımı deşme

Ninniler susmuş, ağıtlar konuşur
Sanma gurbet ana olur bizi avutur
Viran olmuş gitmeyeli bizim bağlar
Yükünü almışta gitmiş görmeyeli beyler

Aşıklar durmaz söyler lafı
Sarmış yüreği gurbet gamı
Ay geçer yıl geçer bitmez ağu
Yeşil kundakta dönüyor giden yolcu

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

− 2 = 5