Mektuplar
Her gece ucu yanmış mektuplar yazıyorum sana
Samimi ve içten, ne gelirse gönlümün kaleminden
Seni anlatıyorum sana
Deli çocuksu hallerinden yazıyorum uzun uzun
O merhamet dolu yüreğini düşünüp kayboluyorum koridorlarında
Bir ara uyur gibi oluyorum, rüyalarımda seni buluyorum
Ellerin saçlarımı okşuyor
Ben seni izliyorum hayranlıkla
Kanter içerisinde uyanıyorum
Elimle etrafı yokluyorum
Yokluğun dokunuyor yüreğime
Yazdıklarımı okuyorum
Kağıtların mürekkeplerini dağıtıyor göz yaşlarım
Tekrar başa dönüp
Tekrar seni yazmaya başlıyorum
Ucunu yakıyorum mektupların yüreğimle
Ve sessizce yastığımın altına saklıyorum
Bir gün sana verebilirim ümidiyle
Bir yanıt yazın