Oruçlu Ben

Mübarek Ramazan ayının sayılı günleri içerisindeyiz . Kısa ömürlü olsa da kendimize manen çeki düzen vermeye  , daha çok ibadet etmeye çalışır , elimizdeki imkanlar doğrultusunda paylaşımcı olmaya gayret ederiz . Ramazan ayının bereketi gerçekten bambaşkadır . Bir de bu ayın önemine vakıf olamamış kardeşlerimiz var . İnşaallah onlara da bu keyfi tatmak nasip olur .

Mahallemiz de bulunan börekçinin önünden geçiyordum . Kapı da  masalar da oturan insanlar vardı . Kimisi çay içiyor , kimisi börek yiyordu . Cadde üzerinde olduğu için yoldan geçen oruçlu – oruçsuz herkes benim gibi o yemek yiyen insanları görüyordu . Mevsimin yaz olması itibari ile de günün neredeyse % 75 oruçlu geçiriyordu  insan . Saate baktım iftar saatine  9 saat kalmış . Masa da oturanlara bakınca kendimi bir garip hissettim , ben açtım onlar nerede ise yol ortasında adeta keyif ediyorlardı . İşte o an anladım orucun asıl manasını . Ben açtım ama onlar beni anlamıyordu , benim aç  olmamın onlar için önemi yoktu . Dönüp bir lokma dahi ikram etmiyorlardı . Onlar , çaylarını içip , böreklerini yerken ben sadece yutkunuyor ve saate bakıyordum .

İşte benim bu ruh halim 360 gün içerisin de sadece 30 gün sürüyor . Sonra boşalan masaya ben oturuyorum . Çayımı yudumlayıp , koca bir lokma böreği yutuyorum . Aç yüreklerin çığlıklarına kulak tıkıyor ve bir süre sonra onları unutuyorum .

Hep karşımızdakini suçlarız ya ” bak oruç tutmuyor ” belki biz de sadece aç kalıyoruz . Bunun farkına bile varamıyoruz belkide 🙁

Allah ‘ ım bizi ve bizden sonra gelecek neslimize rakik bir kalp nasip eyle . İbadetlerimizi de rakik kalbimiz ile yerine getirmeyi nasip eyle …

Amin