Küçük Hediyeler

Yorum yazın

Küçük Hediyeler
Sokakta yürürken mikrofon uzatıp “ülkeni seviyor musun ?”diye kime soru sorsanız ,uzun uzun vatan sevgisini size anlatacağından eminim. Arada sıkıntılardan da dem vuranlar olacaktır.
Bir süre önce bir işletmede bulunmuştum. Yapacağım işlem uzun sürecek olduğu için bir koltukta beklemeye başladım. Birşeyler okuyup ,ikram edilen çayı yudumluyordum.
Kapıdan içeriye bir aile geldi.Karı koca ve 5 yaşlarında minik bir prenses yüzleri gülerek işletme sahibi ile tokalaşıp koltuga oturdular. İşletme sahibini tanıdıklarını konuşmalarından anlaşılıyordu. Bende ister istemez onların sohbetlerine kulak misafiri oluyordum zaten başka bir şansım da yoktu.Adam Türk eşi Alman vatandaşı idi. Adam Türkiye de iş yeri açmak istediklerini ama birçok prosedür olduğundan dert yanıyordu. Karısı da bir iki damla gözyaşı döktü. İşletme sahibi kadını teselli etmeye başladı. Türkiye de işlerin para ile yürüdüğünü , Almanya gibi prosedürlerin fazla öneminin olmadığını , çeşitli kişilerin diplomalarının kiralanabilir olduğunu, küçük hediyeler ile kişilerin ikna edilebilirliğinden bahsediyordu. Kadın bu açıklamalardan sonra kendine geldi ve yüzü gülmeye başladı.
Konuşmaya gelince mangalda kül bırakmayanlar ,menfaat söz konusu olduğunda gerçek kimliğini nasıl da ortaya koymuştu. Canım ülkem küçük bir hediye nasıl da paketine sığdırılmıştı.
Şimdi size soruyorum !
Burada suç yönetim de mi?denetimde mi? kişilerde mi?.

Not

Yorum yazın

Yıllar önce bir abi anlatmıştı.
Eşi ile trafikte giderken yanlarından lüks bir araba geçiyormuş. Kendi arabası da iki koltuklu arkası da eşya taşımak için küçük bagajlı bir araç. Eşine sormuş o araba mı güzel bizimki mi diye ? Eşi,tabi ki lüks araba.Bindiğimiz araba her an yolda kalacak gibi demiş. Abi de dönmüş eşine demiş ki ; bizim arabamız o lüks araçtan daha güzel çünkü için de biz varız….
Hayatta dinlediğimiz küçük anekdotlar kulağımıza takılan sıralı küpeler gibi oluyor. Sahip olduğumuz ne varsa aslında bizim için en değerli şeydir. Ama bunun değerini maalesef ki elimizden gidince fark ediyoruz.❤❤
.

Pardon

Yorum yazın

Bir bardak su içmek için mutfağa gittiniz.
Tam bardağı aldım derken elinizden kayıp yere düştü ve paramparça oldu. Anneniz ” kırılsın ,canın sağolsun” diyerek içinizde ferahlatıcı bir etki yaptı…
Hayatta yanlışlıklar mutlaka olur, bazen sözle bazen davranışla. Bu da bizim insanı bir özelliğimizdir. Ne var ki yanlış yaptığımızda kabullenmek yerine ısrarla devam ettirmenin nihayetinde yaptırımı hak ediyoruz demektir.
İşini önemseyen bir doktorun yanlış iğne sonucu öldürdüğü hastasına “pardon yanlışlıkla oldu” demesi mümkün olabilir mi peki?
Yada kibriti ateşleyip ormana atan “aa yanlışlıkla oldu” deyip tüm ormanın kül olmasına neden olan şahısa masum diyebilir miyiz?

Israrla yapmaya devam ettiğiniz yanlışlıklar belki adli bir vakaya dönüşmez ama İlahi Adalet illaki yerini bulur….❤ .
Trafik ışıkları bozuk olsa da kırmızıda durman gerektiğini asla unutma!
Sonra dönüşü olmayan hüzünlere hapsolursunuz…

Beklenen Otobüs

Yorum yazın

Sabah erkenden kalktım.
Hazırlanıp ayakta birkaç lokma atıştırdıktan sonra hızlıca evden çıktım. Yetişmem gereken çok önemli bir görüşmem vardı. Kesinlikle geç kalmamalıydım. Her zaman otobüs beklediğim durağa gittim. Endişeli olduğum için gözüm saatin dakikalarını sayıyordu. Dakikalar geçtikçe geçiyor ama otobüs görünmüyordu. Stresim iki katına çıkmıştı. Etrafıma taksi için bakınıyordum. Her gün aynı saatte gelen otobüs gelmemiş , takside bulamamıştım. Hayatımda dönüm noktası olacak görüşmeyi kesin olarak kaçırmıştım. Çaresizce duraktaki banka oturdum. Beklediğim otobüs geliyordu. Yaşadığım büyük hayal kırıklığı ile otobüse bindim. Otobüs tıklım tıklım doluydu. Bende zorda olsa bir yerden tutunup sallana sallana işe gittim…
…
Bazen öyle anlarımız olur ki , ihtiyacımız olan dostlarımıza her zamankinden daha fazla ihtiyaç duyarız. O en fazla ihtiyaç duyduğumuz anda yanımızda olamayan dostlarımız , zamanında gelemeyen otobüs gibi olurlar ;)) Şairin de dediği gibi
” O bir demedi geldi geçti
Gelsen de bir gelmese de”❤

Kesik El

Yorum yazın

Kesik El

İnsan yaşarken ruhunu yoran birçok durumla karşılaşıyor.Kazalar,kavgalar,gereksiz sürtüşmeler,laf vurmalar,bazen abartılı sevgiler… Karşılaşılan olumsuz durumların insan ruhuna ne kadar hasar verdiğini ölçecek henüz bir ölçüt bulunamamıştır.
Konuya bir örnekle renk katmak istiyorum. Aksam yemeği için güzel bir salata yapmak üzeresiniz. Tam domatesi kesecektiniz ki domatesi kesmeniz gerekirken elinizi kestiniz. İlk aşamada yaşadığınız panikle büyük bir acı hissetmez ve yoğun kan akışından dolayı elinizin ne kadar kestiğinizi anlayamazsınız. Doktora gidip elinize enlemesine boylamasına dikiş atılıp bunun üstüne de elinizi uzun süre kullanamayacak olmanın hüznü de eklenince acınız katlanır. Artık yeni bir süreç başlar. Elinizi sürekli kullanmak durumundasınız ve kullandıkça da canınız acır yanar.Sabrınızı zorlayan anlar da olur. Günler geçer yara düzelir dikişler alınır. Nihayet elimiz eski formuna kavuşur. Ama o yaranın izi bizimle yaşamaya devam eder.
İşte burda bakış açımız devreye girer. Olumlu bir bakış açısı ile baktığımızda elimizi kaybetmediğimiz için ve eski formunda kullanabildiğimiz için mutlu oluruz.
Olumsuz bir bakışı ile baktığımızda elimizde kalan yaranın izi estetiksiz durdurduğu için her bakışta neden böyle oldu diye sürekli negatif düşünerek kendimizi mutsuz da edebiliriz.
Yaşanılan her olayda böyle ruhumuzda bir yara olur sonrada yara izi nakş olur. İlk günlerde yaşadığımız panik bize ruhumuzun ne kadar hasar aldığını hissettirmez. Lakin ilerleyen zamanlarda kendimizce bir hasar tespit çalışması yaparız .

Sıkıntılı hal zamanla yok olsa da izler muhakkak ki kalır. Burda olumluyu düşünceyi yada olumsuzu seçmek tamamen bizim elimizde.İnsan ruhunda kapanan yaraların izlerine baktıkça, bakış açısına göre ya kendi kahramanı olacak ya da antidepresanlarla ayakta kalabilen bir canlıya dönüşecek.

Yara izlerinden güç alıp yola devam etmek en iyi tercih olacaktır.Kolay gelsin :)))))

Sevseydin

Yorum yazın

Gerçekten sevseydin en iyi sen tanırdın “beni”
En çok neleri sevdiğimi ,nelerden kırılıp paramparça olabileceğimi sen bilirdin…
Biraz yada abartılı naz yaptıysam daha çok benimle ilgilenmeni istediğimi anlardın…
Yaralarım görünmese bile en iyi merhem sen olurdun…
Sözlerini incilerle süsler taç yapardın…
Karanlık gecelerime fener olurdun….
Yalnızlığıma yaren ,yarenliğime vurgun olurdun…
…
Beni gerçekten sev, miş gibi yapma! Ben büyüdüm artık.. Kirli elini temizlemek için elimi tutanları çok iyi tanır oldum…❤ .

Avcı ile Ayı

Yorum yazın

Avcı ile Ayı

Avcının biri ormanda gezerken ayı ile karşılaşır.Telaştan ne yapacağını bilemeyen avcı silahını kavradığı gibi ayıyı oracıkta vurur.Yere düşen ayı can çekişirken arkasındaki minik yavrusu ayıya sokulur lakin artık herşey için çok geçtir.Bu manzaraya dayanamayan avcı yavru ayıyı çantasına koyup evinin yolunu tutar.Aç kalan yavru ayıyı besler onu okşar sever.Avcı annesinden kopardığı bu sevimli yavruyu büyütmeye karar verir.

Zamanla sevimli ayı yavrusu ile sıkı dost olurlar.Günler gelir geçer ayı yavrusu artık yetişkin bir ayı olur.Avcıya da ailesi gibi sadıktır.Avcı birgün çok hastalanır.Yataktan dahi kalkamaz.Kapı kilitli olduğu için ayı ile aynı odada günler gelir geçer.Ayı acıkır ,acıktıkça hırçınlaşmaya başlar.Avcının hiç takati kalmadığı için çaresizce ayıya bakar.Bir gün iki derken ayı iyice saldırganlaşır ve avcıya saldırır.Kıpırdamaya mecali olmayan avcı ilk pençe darbesi ile olduğu yerde ölüverir…

Hayatımızda da çok çeşitli mizaçlarda insanlar ile karşılaşırız.Kimisi kibar,nazik,merhametli… kimisi saldırgan,kavgacı,küfürbaz,yalancı… ve bu sebepledir ki insanları davranışları nedeniyle yargılamak,suçlamak yada değiştirmeye çalışmak anlamsızdır.Kişinin ruhunda,özünde ne varsa bize yansıyan yanı da odur.

Kısacası;

Ayı ile dost olan, pençesine razı olmuş demektir 😉

 

Yusuf ve Yaren

Yorum yazın

Kainatı yoktan var eden,insanı var eden,Yüce Mevlam benim nasibimede iki evlat düşürdü.Bir Yusuf bir Yaren …

Oğlumu kucağıma aldığımda babası Yusuf olsun dedi.Adı güzel kendi melek yavrum.Yaşına geldi yürümedi,yaşı geldi kalbindekini dökemedi.Herşeyi geç oldu.Anneler bilirler ilk çocukta bunları yaşamanın ne kadar yorucu bir süreç olduğunu.Hiç bitmeyen kıyasları,eleştirileri…

Yusuf un bir yareni olmalıydı.Bu niyetle bir çocuğumuzun daha olmasına karar verdik.Niyetimizide çok şükür Rabbim kabul buyurdu.Kızım doğunca ona hoşgeldin Yaren dedim.Dünyaya hoş geldin.Kardeşine yaren olmaya hoşgeldin.

Şimdilerde Yusuf on yaşıda Yaren yedi.İsimleri ile şekil aldılar.Arada küçük kapışmalar olsada birlerini çok seviyorlar.Rabbim muhabbetlerini daim etsin(anne duası)…

Biz büyüklerde bir Yusuf bir Yaren yaşamazmıyız hayatı….

Kelebek

Yorum yazın

Çocukken bahar mevsimine bayılırdım.Karlar erir, küçük derecikler büyürdü.Derelerin kenarında sarı sarı bahar müjdecisi çiçekler açardı.Bizim memleket biraz soğuk olduğundan ağaçlar çiçekleri birazcık daha geç açardı.Bizde sarı çiçeklerle idare ederdik. Pırıl pırıl güneşten ,ılık meltemli rüzgarlardan eriyen karların altından arınmış, durulmuş toprak göz kamaştırırdı.Bir de olmazsa olmaz çiğdemlerdi. Onları toplamak keyifli afiyetle yemek daha keyifliydi .Onları yedikten sonra baharın enerjisini içimizde hissederdik.Rengarenk kelebeklerin peşinden hiç durmadan koşardık.Bazı kelebekleri tutar kanatlarına dokunurduk. Onun o yumuşak kanatları yeni yapılmış yağlı boyalı resim gibi hemen bozulurdu. Sonra bakardık ki kelebek uçamaz hale gelir. Bizde onu bırakıp diğer uçan renkli kelebeklerin ardından koşup dururduk… Sonra ne mi oldu büyüdük ve kelebeğe dönüşü verdik…

Yalanda Olsa Sevdiğini Söyle

Yorum yazın

İçinden bir renk tut!Bu renge göre bana bir yalan söyle ,o kadar içten söyle ki inandır beni….

Yılandan korkmam yalandan korktuğum kadar.Meşhur yalancı çoban kıssaları ,daha okul öncesinde anlatılan pinokyo masalları. Nedir peki bu yalan?Neden tercih ediyoruz.?Hata yapmaktan korkmazken hatayı örtbas etmek için neden bu yolu kullanıyoruz?

Hani öğle ki yalanları renk katogorilerine ayırmakta ayrı bir olay.Yalanları masumlaştırmak,normalleştirmeye çalışmak. Herkes söylüyor şeklinde genele yaymak.İnsan oysa çok iyi bilir ki bardağı en son damla taşırır.Bir kıvılcımla binlerce dönüm orman yok olabilir…Yanlışları küçük görmek insanın en büyük hatasıdır.

Yalan söylemek gizli bir kişilik bozukluğudur.Yapılan hatayı kendine mal olmasından kaynaklı tedirginliğin vermiş olduğu anı kurtarma çabasıdır.Ya sonrası …Devam ettirdiğimiz ve bir süre ortaya çıkan yalanlarımız ciddi bir güvensizlik sorununu meydana getirir.

Bir kereden bir şey olmaz ile başlar ya en büyük yanlışlar.Yalanda öğledir bir kere söylediğiniz yalanların devamı kendiliğinden geliverir.Bir süre sonra da kişiliğin bir parçası oluverir.Çocukluğunuzu hatırlayın mutlaka yalan söyleyen ama şöyle sahici yalanlar söyleyen arkadaşlarınızı ,eğer yetişkinlikte görüşme imkanınız varsa göreceksiniz ki hala değişmemişler.O arkadaşlarınızla hala bir güven sorunu yaşarsınız.

İnsan özünü ,yani o çocuk masumiyetini ne kadar muhafaza edebilirse o kadar temiz bir ruhla kalabiliyor. Yalanlarla ıslanan dil yine kendine zarar veriyor.Kendini mutsuz ediyor.Her yanlış gibi yalanın da en küçüğünden dahi uzak kalınmalı .Nitekim Allah Rasulü de (SAV) şöyle buyurmuştur:“Münafığın üç alameti vardır: Yalan söyler”  ….
 olayı ne kadar güzel anlaşılır özetlemiş değil mi?Yalan söylemenin müslümanın vasfı olmadığını.

Sonsuz salatü selamlar olsun….