YARIN
Gün ışığı yüzüne vurunca açılır gözler.Ruhun hazırdır güne, kendini neyin beklediğini bilmeden.Dışarıda yaşamın sesi,kimse kimseyi görmüyor.Hani bir merhaba! hani bir selam ne oldu herkese neden gülümsemiyor yüzler.
Ayak sesleri sanki bir tabur askerin geçişi bu kadar resmiyet ahhh ahhh ne oldu ne oldu ki birimiz diğerinden kaçar gibi yaşamaya başladık?.Nedeni herkese göre farklı ve herkes kendince haklı.Ama tek bilinmesi gereken her nefesini aldığın an senin yaşamanın şükür sebebi olduğu sizin yaşam için sebebiniz…..
Bir yanıt yazın