Hoyratça kullandığımız sözcükler,cümleler.Sadece sohbet olsun diye anlamı dahi olmayan lakırdılarımız. Bitiremediğimiz fındık kabuğunu doldurmayacak anılarımız.Bazen de kızgınlıktan savurduğumuz küfürlerimiz….
Sözcükler melodili ile birleştiği zaman insan ruhunu cezb eden bir şekle dönüşür.Sözcükler adeta canlanır. Ruhları ne yöne çekmek isterse o yöne kolayca çekebilecek hal alır.Nağmeler insan ruhuna ne kadar dokunursa etkide o nedenle tesirli olur.
Radyonun etkin şekilde kullanıldığı dönemleri hatırlayanlar bilir.Radyodan gelen o buğulu sesler bizleri duygulardan duygulara sürükler,anlatılan küçük hikayeler adeta bizi de içine alırdı.
Kendisine bağırılan kulaklarını kapatan çocuğun kalp çarpıntısı ile kulağına sevgi sözcükleri fısıldanan sevgilinin kalp çarpıntısını düşünün.İki seste kalp çarpıntısına neden oluyor.Biri yıkıcı iken diğeri yapıcı etki yapıyor.
Sözcükler büyülüdür.Doğru yerde,doğru zamanda,doğru kişiye kullanıldığı zaman etkili olacaktır.Hoyratça kullandığımız sözcükler etkisini yitirir.Onları kullanmak bize sadece zaman kaybettirecektir.Üzgünüm://
Bir yanıt yazın