Hikaye bu ya kendini çok seven bir portakal ağacı varmış.Bu portakal ağacı bulunduğu yerden o kadar çok sıkılmış ki , uzaklardan gelen bir yolcuya onuda yanında götürmesini istemiş.Nihayetinde istediği de olmuş. Yaşadığı yerden çok uzaklara gitmiş. ilk önceleri mutluymuş lakin kendini pek iyi hissetmiyormuş.Günler geçtikçe solmuş ,soldukça kurumaya başlamış.Anlamışki yaşadığı yere ait olmamak onu öldürüyormuş.Çok pişman olmuş olmasına ama iş işten çoktan geçmiş… Tanıdığınız veya tanımadığınız bir çevre de kendinizi portakal ağacı gibi hissediyorsanız muhtemelen oraraya ait değilsiniz…🍊🍊🍊
.

Vaktiyle bir adam kuyudan su çekerek ihtiyaçlarını karşılamaktatır.Birgün yine kuyudan su çekerken bir yılan su kovasıyla birlikte yukarı çıkar.Yılan adamı görünce beni öldürme sana hergün burdan çıkar sana bir altın veririm der.Tabi bu adamın çok hoşuna​ gider.Böyle yıllar gelir ve geçerken adam hastalanır.Oğluna kuyuya gidip alıntını almasını ister.Kuyuya giden oğlu altını alır.Aç gözlülük yapar ve kuyudan başka altın var mı diye bakmak ister.Yılan ona karşı çıkar.Adamın oğlu yılanın kuyruğunu koparır.Oda oğlanı sokar ve öldürür.Adam bu duruma çok üzülür.Günler geçer ve adam yılanın yanına gider .Yılanı görünce aramızda yaşananları unutalım der.Yılan adama döner “bende bu kuyruk acısı,sende de evlat acısı olduğu sürece biz dost olamayız” der.❤❤❤ Olayları kuyruğu koparacak boyuta taşımayın
.